خدمات اتصال نقطه به نقطه، امکانی برای انتقال ترافیک خصوصی بر روی شبکه عمومی هستند. به طور معمول از اتصال نقطه به نقطه برای اتصال دو شبکهی خصوصی از طریق یک شبکهی عمومی مانند اینترنت استفاده میشود. منظور از یک شبکهی خصوصی، شبکهای است که به صورت آزاد در اختیار و دسترس عموم نیست. به طور معمول، برای پیاده سازی اتصال نقطه به نقطه دو یا چند شبکهی خصوصی از طریق یک تونل رمز شده به یکدیگر متصل میشوند.
در واقع به این وسیله اطلاعات در حال تبادل بر روی شبکهی عمومی از دید سایر کاربران محفوظ میماند. اتصال نقطه به نقطه را میتوان بسته به شیوهی پیادهسازی و اهداف پیادهسازی آن به انواع مختلفی تقسیم کرد.
بر اساس بسترهای انتقال اطلاعات از جمله اینترنت، ارتباطات بین شهری و داخل شهری و یا بر اساس فناوریهای به کار گرفته شده مانند MPLS، VPLS، VLAN، L2TP و انواع مختلف IP tunnelها و در قالب لایه ۲ و ۳ امکانپذیر است.
به این وسیله امکان ارتباط شبکه داخلی دو سازمان، یا یک شرکت در سطح یک شهر یا کشور امکانپذیر میشود. همچنین امکان ارتباط تلفنی از طریق شمارههای داخلی سازمان از طریق ارتباط مراکز تلفن میسر میشود.
PTP نخستین بار در دهه ۱۹۹۰ میلادی معرفی شد.
ارسال یک دیدگاه