مدیر طرح کلان ملی توسعه فناوری های پایه شبکه ملی اطلاعات گفت: عدم تخصیص بودجه به طرح شاید به دلیل نبودن در اولویت کاری وزارت اتباطات باشد و دودلی این وزارتخانه برای تخصیص بودجه، این طرح را به تعویق انداخته است.

سید مجید نورحسینی در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: این طرح در توسعه فناوری های اصلی در شبکه ملی اطلاعات کاربرد دارد که با هدف بومی سازی و عدم وابستگی فنی به دیگر کشور ها مطرح شده است ولی هنوز نتوانسته بیشتر از ۱۰ درصد پیشرفت کند.

وی با بیان اینکه هنوز شبکه های داخلی ما وابسته به تکنولوژی کشورهای دیگر هستند، اذعان داشت: شبکه های اطلاعاتی داخلی کشور هنوز به کشورهای آلمان، کره، فرانسه و قسمت اعظمی از آن به کشور چین وابسته است.

نورحسینی افزود: پیش از این قرار بوده تا این طرح ۴ساله به پایان برسد ولی پیش بینی می شود که زمان اجرایی شدن طرح بیش از چهار سال به طول بیانجامد چراکه از اختصاص مبلغ ۲۷ میلیارد تومان تنها ۲.۷ دهم این مبلغ اختصاص یافته است.

وی با اشاره به اینکه فاز دوم طرح فازی است که عملیاتی شدن طرح را به دنبال دارد، یادآور شد: در بزرگترین مرحله که بیشترین نیاز به تامین بودجه را دارد و می توان گفت مهم ترین بخش مربوط به فاز دوم است هنوز کاری صورت نگرفته است. فاز دوم تقریبا پنجاه درصد  طرح را به خود اختصاص می دهد.

وی اعلام کرد: با اجرایی شدن فاز دوم طرح توسعه پایه شبکه ملی اطلاعات به مرحله عملیاتی و تولید صنعتی نزدیک می شویم.

مدیر طرح کلان ملی توسعه فناوری های پایه شبکه ملی اطلاعات با بیان اینکه سفارش دهنده و حمایت کننده اولیه شورای عتف است، توضیح داد: با وجود اینکه وزارت ارتباطات به عنوان بهره بردار و دستگاه اجرایی نظر موافق و مثبتی به این طرح دارد ولی هنوز به صورت مکتوب اعلام نکرده که این طرح را حمایت می کند تا بودجه ای به آن اختصاص دهد.

نورحسینی در ادامه گفت: زمانی می توانیم در این طرح موفق عمل کنیم که زیر ساخت ها توسط وزارت ارتباطات فراهم شود.

وی ابراز کرد: شاید این طرح کلان ملی در اولویت بودجه های تخصیصی وزارت ارتباطات قرار نگرفته باشد که تاکنون اقدامی انجام نشده است و شاید هم جزءاولویت های دستگاه اجرایی باشد اما همین دودلی کارفرما طرح را به تعویق انداخته است.

وی با بیان اینکه اکنون تمام طرح های کلان در همین وضعیت به سر می برند، تاکید داشت: با بومی سازی و تجاری سازی تکنولوژی شبکه ملی اطلاعات امکان صادر کردن به کشورهای دیگر فراهم می شود و ایران هم در این خصوص صاحب تکنولوژی می شود.